Reisverhaal «Op Sjok 2004/2005 verslag 15 Cruise op Yangtse 1»
Op Sjok 2009/2010
|
China
|
0 Reacties
27 November 2009
-
Laatste Aanpassing 27 November 2009
Dag allemaal, even proberen een paar dagen in te halen want we lopen achter.
Op de cruise werden we mooi geinstalleerd in onze kajuit en als dit schip
van het bouwjaar 1995 was, kent Ivo niks van boten, of ze worden in China
snel oud, zoals alles. Gelukkig was hij in januari 2004 nog gerenoveerd en
dat is zelfs door hen op die korte tijd moeilijk te vernielen.
Op de Engelstalige briefing kwamen wij erachter dat wij de enige
niet-Chinezen waren op de boot. Later, bij het eerste museum al, werd de
groep dus opgesplitst in wij tweeen met een gids en de rest met een gids,
ieder krijgt wat hem toekomt.
De eerste morgen waren wij ook de enigste twee bij de Tai-Chi les en "Early
coffee or thea" op dek 5 om 6u30 en enkele uren later ook op de lezing van
scheepsdokter Xie over het verschil tussen Westerse en Chinese geneeskunde
(wordt aub gewoon nooit ziek in China). Dat zullen we de rest van de week
geweten hebben. Het volledige programma van de "Captains welcomedrink" (you
can take pictures with the captain and the beautiful girls of the crew, dus
raadt maar waar Yvonne stond en waar Ivo?), over lezingen betreffende
footmassage, inside painting of snuffbottles, making of kites (gegeven door
iemand van de familie die het guinnesswereldrecord hadden met een vlieger
van 460 meter lang), briefings over bezienswaardigheden, the art of Chinese
teadrinking en de spelregels van Majong, moesten we eraan geloven. Alhoewel
het programma de dag ervoor op het nachtkastje lag, werd iedere activiteit
(een volledige dagtaak) drie keer in twee talen op de boordradio omgeroepen,
of die nu aan of uit stond maakte geen enkel verschil. Indien we dan niet
kwamen opdagen en Yvonne met het kussen over haar oren lag werd het alleen
nog maar in het Engels herhaald. Bij de lessen in "Chinese Embroidery"
(haken en borduren) was Ivo zo vastbesloten om niet te gaan dat hij op het
balkon ging zitten om de radio minder te horen. Plots ging echter de
telefoon om te vragen waar we bleven, ze wilden beginnen....
Doordat wij de enigste foreigners aan boord waren mochten we dus bij de
manager en enkele gidsen aan tafel. We kregen toestemming om te eten zoals
we dat zelf wilden, aan boord geen etiquette. Gelukkig stonden de schotels
op draaiplateaus en konden we met lepels het meeste in ons kommetje vegen.
Op dag drie kwamen twee koppels Canadezen aan boord en aan onze tafel zodat
wij een beetje ontlast werden. Ze waren echt gezellig, hadden hun eigen wijn
bij voor aan tafel, hielden voor het avondeten een aperitiefuurtje in hun
kajuit (wij werden in beide gevallen steeds uitgenodigd om mee te doen) en
hadden zeker vijf keer onze prijs voor de reis betaald, zodat zij ook de
souvenirverkopers aan de wal voor hun rekening namen.
Voor de rest was het drie keer per dag warm eten en mede door de prachtige
uitzichten in de 3 kloven, geen tijd om ook maar 1 keer de fitness binnen
te glippen.
Toch heeft zo een cruise zijn voordelen als je er van houdt. Een beetje te
laat aanleggen in een stad is geen probleem als het museum + winkels
speciaal zijn deuren terug opent. Samen met gids een zaal in, overal licht
aan en achter ons drieen het slot er weer op en op naar de volgende zaal. Op
een zijrivier in kleinere bootjes werden we eerst geroeid. Daarna zoals de
traditie dat eist door pezige jongemannen, helaas voor Yvonne niet meer in
hun blootje, maar wel tot aan hun middel in het ijskoude water aan touwen
voortgetrokken. Wij met zwemvest aan vonden het verschrikkelijk, maar de
Chi- en Canadezen hadden "a great experience". Ze vonden het gorgeous in the
gorge.
