Reisverhaal «3de Sjok 2010»
Op Sjok 2009/2010
|
Frankrijk
|
4 Reacties
14 Januari 2010
-
Laatste Aanpassing 14 Januari 2010
Beste Vrienden,
Vanuit Ste-Maxime zijn we langs de Azuurkust via St.Tropez en Port Grimaud verder afgezakt. Om tijd te sparen de kust even verlaten en in Cuges Les Pins zien we toevallig een plaatje van een camperplaats. Yvonne is er helemaal weg van, dus dit wordt voor 2 nachten (voor 3 euro per nacht voor standplaats en service) onze thuis. Eindelijk eens niet hutjemutje naast elkaar op een parking of officiële serviceplaats maar lekker in het groen. Prachtig gewandeld (op een half uur ben je op de hoogste punten van de bergen) en naar de Petanque zitten kijken. Aan de camperplaats hing een reclame van 2 pizzeria’s waarvan eentje “pizzeria camion” heette. De foto hiervan zegt iets over het dorp maar er waren goeie bakkers en een supermarkt.
Na een bezoek aan het zeer mooie vissersdorpje Cassis (de eerste warme stralen van de zon opgezogen en lekker mosselen gegeten) stuurt de TomTom ons op spitsuur dwars door Marseille. Veel van de stad gezien maar vooral in de file gestaan. Ineens kunnen we nog maar 2 kanten uit: 1 tunnel van 3,20 meter en een andere die nog lager is. Daar de camper 3,16 hoog is en we geen enkel risico willen nemen loopt Yvonne op topsnelheid honderden meters voor de auto uit om te kijken of we iets raken (daar hangt wat aan het plafond in zo’n Zuid-Franse stadstunnel). Er wordt behoorlijk gesupporterd door de toeterende file achter ons. Na dit avontuur zijn we heel blij dat we een plaats vinden in Carro op 30 meter van de zeebranding. Ver weg van de drukte van de stad verdrinken we de doorstane emoties met nog een flesje Crèmant. Als excuus voor dit drinken hebben we verzonnen dat al die glazen flessen te zwaar zijn voor de auto en dus snel weg moeten.
Vanuit Carro zijn we dan dwars door de Camargues met riet, paarden, stieren en roze flamingo's gereden. Luc weet je nog van 30 jaar geleden ten zuiden van Arles met de Bac de Barcarin overgestoken en dan via Saintes Maries de la mer, hoofdstad van de zigeuners naar Aigues Mortes.
We hadden ons met sneeuwkettingen en dubbelglas voorzien op winterweer, maar dat was dan toch voor het geval we in een of ander skigebied of bij het passeren van een col kwamen vast te zitten. Daar zaten we echter door de sneeuw en slechte wegen vast in de Camargue buiten de muren van Aigues Mortes. Nooit gedacht dat het hier beneden Marseille en zelfs aan de kust zo kan sneeuwen. Zelfs de weg naar Le Grau du Roi durven we niet op en dus lieten we Perpignan en Spanje nog maar even wachten want de verwachtingen waren ook daar de volgende dagen niet fameus.
Na 2 nachten houden we de sneeuwmodder daar voor gezien mede door het feit dat we door onze gasvoorraad geraken. Met dank aan onze geweldige gasflessendistribiteur uit Neeroeteren, die ons 2 flessen Shell Butagas heeft aangeraden die echter in heel Frankrijk en Spanje (maar dat laatste weten we dan nog niet) niet te ruilen zijn. Ondanks het slechte weer- en wegenbericht over heel Europa besluiten we het erop te wagen. We vertrekken met dichtgeijzelde ruiten en heel voorzichtig maar vanaf Narbonne wordt het al droog en éénmaal in de Pyreneeën is het zelfs prachtig zonnig. Volgens ons rijden we door de enige plek in heel Europa waar geen sneeuw ligt. Het blijft wel nog steenkoud maar we rijden met schitterend weer onder aan de voet van de bergen en bezoeken prachtige Pyreneeëndorpjes (Besalu,Olot,Ripoll,Camprodon etc…)
We bezoeken ook nog de abdij van Montserrat met klooster en Zwarte Madonna (zonder big boobies, zie Ivo maar zoeken op de foto hieronder), de moeite van het bergwegje meer dan waard.
Op maandagavond vinden we eindelijk gasflessen en eten we een lekker dagmenu in een hotelletje langs de weg met een knapperend haardvuur. We slapen op de parking maar het haardvuur heeft Yvonne doen beslissen om de koude zo snel mogelijk te verlaten. Het gevolg is dat we op dinsdag een 450 kilometer naar het Zuiden doortuffen met in de namiddag regenweer en nog steeds pakken sneeuw langs de weg.
