Reisverhaal «Op Sjok 2004/2005 Verslag 6 Baikalmeer»
Op Sjok 2009/2010
|
Rusland
|
0 Reacties
27 November 2009
-
Laatste Aanpassing 27 November 2009
In Irkutsk gebeurde onze laatste avond het volgende:
Doordat we aan die vorige mail wel erg lang getikt hadden (beloofd we maken
het niet meer zo lang), liepen we nog laat op straat in de regen. Dat dit
niet normaal is merkten we aan een norse politieagent die om de Passaportes
vroeg. Ivo wou Pierre Knoops nog nadoen met Papyros, paperassos maar merkte
dat het ernst was. Natuurlijk geen registratiestempel van Irkutsk, de
laatste was van onze aankomst in Moskou. En daar begon het spelletje. Met
rugzakje vol vuile was, we waren op zoek naar een wasserette, en 3 potige
agenten in een Ladaatje voor de ondervraging. Yvonne maakt zich breed en mag
buiten met 1 bewaker wachten. Ivo verrekt het om smeergeld te betalen of
vriendelijk mee te doen, dus wordt gefouilleerd tot in zijn onderbroek.
Eerst komen alle etuitjes voor fototoestellen, PDA, toetsenbord, 3 brillen
en zonnebril, Leatherman, inclusief portefeuille en heupzakjes met dollars
en travellercheques aan de beurt. Daarna de rugzak waarop de agent al zijn
hoop (narcotica, drogues???) heeft gevestigd. Bij de vuile T-shirts en
onderbroeken houdt hij nog vol maar bij de stinkende sokken (trekking in de
Oeral) geeft hij het in die bekrompen Lada eindelijk op. In de homestay bij
onze opgeluchte hospita (23u15 schijnt geen uur te zijn om over straat te
lopen, maar alle cafes/restaurants waren nog open) wordt de reisagent
gebeld. Die wil voor de luttele prijs van 250 Roebel/8 Euro per persoon wel
voor stempels zorgen tot aan ons vertrek naar Mongolie. Hierna is Ivo van
plan om hem door de telefoonlijn te trekken, maar houdt het toch maar bij :
OK, Boss of the Russian Maffia. 's Morgens nog voordat we uit bed zijn
hebben we de passen na 5 minuten terug met stempels erin wat Ivo sterkt in
zijn vermoeden dat die stempels in de auto lagen.
De dag erna laten we ons taxichaffeur Vladimir (hadden we nog niet gehad)
direct naar Listvyanka aan het Baikalmeer 80 km verder brengen. Dit meer
bevat een vijfde van de totale hoeveelheid zoetwater (alle rivieren en
meren) ter wereld en volgens het museum zelfs 70 procent van het water dat
men ongefilterd kan drinken (toch heeft Chroetsjov, ja diegene die met zijn
schoen op tafel sloeg, er een fabriek voor cellulose (voor vliegtuigbanden)
gebouwd dat in het meer loost). 340 rivieren stromen erin, slechts 1 eruit.
Vrienden-duikers die een uitdaging zoeken: Bijna 1700 meter diep,
kraakhelder en 1000 diersoorten waarvan er 700 enkel in dit meer leven.
Volgens de plaatselijke Padi zeker in de winter (kettingzaag in het ijs) de
moeite waard.
Aan het meer vonden we voor 4 nachten een onderkomen bij een echte
baboeshka, zoals in de Peking Express. Het weer bleef slecht maar daardoor
kwamen we wel meer in de Siberische sfeer. Zeer warm gestookt huisje
(centrale verwarming op berkenhout in de woonkamer met buizen en radiators
door het hele huis), ontbijt met stapels blinjis's (wentelteefjes/verloren
brood), pannenkoeken of frieten met spek. Na kou en regen, natte schoenen op
de steenkachel en lekker in de banya (sauna, waar ook onze was te drogen
hing) elkaar met warm en koud water bekegelen. Gerookte of gestoomde vis,
bij de haven gekocht, met een glas champanski of vodka aan de keukentafel.
Nadeel: overal rond het blokhutje bassins, teilen, olietonnen en emmers voor
het opvangen van regenwater want in het dorp staat er maar elke honderd
meter een waterput. Een spekglad trapje door de groentetuin naar het WC-hok,
gat in de houten vloer. Slaapkamer afgesloten door gordijn waardoor het even
heet is als in de kamer langs de kachel en geen (dubbel binnen/buiten) raam
dat open kan. Luiken potdicht waardoor we 's nachts de lichtknop niet vinden
(de koplamp doet weer goed dienst). Wel electriciteit dus en daardoor heeft
Bomma de hele dag de tv aan (soaps uit de jaren stillekes).
Toch veel gewandeld, Baikalmusem (fauna en flora), openluchtmuseum (denk aan
Bokrijk/Arnhem) en met de hydrofoil (draagvleugelboot) naar het volgende
dorpje (geen wegen er naar toe). De laatste dagen blijft het droog (tot zeer
zonnig) met mooie zonsondergang en kunnen we zelfs de besneeuwde bergtoppen
op de andere oever zien.
Oeps, toch weer een lange mail,
From Russia with love, Ivo en Yvonne,
tot in Mongolie.